Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Όταν δίνεις πλουτίζεις... δεν φτωχαίνεις !!!


Ο φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους. Μια μέρα, εκεί που έβγαλε το ζεστό ψωμί και μοσχοβόλησε η γειτονιά, ήρθε και στάθηκε στην πόρτα του ένας φτωχος.

-Αφεντικό, όλα αυτά τα ψωμιά είναι δικά σου;
-Αμ΄ τίνος να'ναι;
-Και δεν τα τρως;
-Βρε φύγε από δω!
-Δώσε μου και μένα ένα ψωμάκι που πεινάω.
-Φύγε σου είπα, παράτα με.
-Αφεντικό!
-Φεύγεις ή δεν φεύγεις;
-Αφεντικό! Παρακαλούσε ο φτωχός...

Δεν πρόλαβε να τελειώσει, και ο φούρναρης πετάει ένα ψωμί στο κεφάλι του. Έσκυψε ο φτωχός και το ψωμί τον πήρε ξυστά και έπεσε παραπέρα. Τρέχει, το αρπάζει, κάθεται σε μια γωνιά και το τρώει... Ο φούρναρης όλη μέρα ήταν νευριασμένος για τον γρουσούζη επισκέπτη και το ψωμί που έχασε. Ας τολμήσει να ξανάλθει, έλεγε!
Τη νύχτα, κάπου δύο μετά τα μεσάνυχτα, πετάγεται ο φούρναρης από τον ύπνο του τρομαγμένος και καταϊδρωμένος.
-Γυναίκα, σήκω, ξύπνα. Φέρε μου μία φανέλα να αλλάξω και να σου πω… Γυναίκα, πέθανα λέει, και μαζεύτηκαν γύρω μου Άγγελοι και διάβολοι. Ποιoς να πάρει την ψυχή μου. Σε μια μεγάλη ζυγαριά όλο και πρόσθεταν οι τρισκατάρατοι τα κρίματά μου. Και ο ζυγός βάρυνε και βάρυνε και οι Άγγελοι δεν είχαν τίποτα να βάλουν και λυπόντουσαν. Σε μια στιγμή, ένας Άγγελος φωνάζει: Το ψωμί! Αυτό που χόρτασε τον πεινασμένο. Βάλτε το στον άλλο ζυγό. Οι διάβολοι επαναστάτησαν: Το ψωμί δεν το έδωσε. Το έριξε να σπάσει το κεφάλι του φτωχού. Και απάντησαν οι Άγγελοι: Όμως χόρτασε τον πεινασμένο και εκείνος έδωσε την ευχή του. Και που λες γυναίκα μου, εκείνο το ψωμί έκανε και έγειρε η ζυγαριά αντίθετα και σώθηκα. Το λοιπόν, δίνε, δίνε και μη σταματάς. Και εγώ θα δίνω. Αχ, και να ξανάρθει εκείνος ο φτωχός!

Επιτέλους το κατάλαβε και ο φούρναρης ότι κερδίζει όταν δίνει. Εμείς όμως; Το έχουμε καταλάβει; Μήπως φοβόμαστε να δώσουμε; Μήπως η "κρίση" μας βούλιαξε στην ολιγοπιστία; Μήπως είναι καιρός να αρχίσουμε να γινόμαστε και λίγο χριστιανοί;;; Και να πιστεύουμε ακλόνητα, πως όταν δίνουμε, αντί να φτωχαίνουμε, πλουτίζουμε. Ας το αποδείξουμε εμπράκτως. Το Πάσχα έρχεται, κάποιοι άνθρωποι έχουν ανάγκη και περιμένουν έστω και ένα κομμάτι ψωμί...

Φίλοι μου, μην ξεχνάτε ότι: Η πρώτη θυγατηρ του Θεού είναι η ελεημοσύνη, αυτή η ελεημοσύνη κατέπεισε τον Θεό και έγινε άνθρωπος, για να σώσει τον άνθρωπο...

Το άρθρο επιμελήθηκε ο συνεργάτης του agioritikovima.gr Κυριάκος Διαμαντόπουλος

Πηγή: http://www.agioritikovima.gr

Πηγή: http://paterikos.blogspot.gr 

Ειναι αλήθεια πως άλλα βλέπουμε κι άλλα πιστεύουμε!


Το μυστήριο δεν έχει ανάγκη από την ανθρώπινη επιχειρηματολογία, αλλ' όπως είναι,έτσι μόνο κηρύσσεται, γιατί δεν είναι μυστήριο Θείο κι ολόκληρο, όταν προσθέσεις κάτι δικό σου.

Και για άλλο λόγο ονομάζεται μυστήριο, γιατί δεν πιστεύουμε όσα βλέπουμε, άλλα βλέπουμε κι άλλα πιστεύουμε. Δηλαδή τέτοια είναι η φύση των μυστηρίων μας.Αλλιώς λοιπόν διάκειμαι προς αυτά εγώ κι αλλιώς ο άπιστος.

Ακούω εγώ ότι σταυρώθηκε ο Χριστός κι αμέσως θαυμάζω την φιλανθρωπία Του. Το ακούει εκείνος και το νομίζει ασθένεια!

Ακούω ότι έγινε δούλος και θαυμάζω τη φροντίδα Του. Το ακούει εκείνος και το θεωρεί ατιμία!

Ακούω οτι πέθανε και εκπλήττομαι για τη δυναμή Του, γιατί, αν αν και πέθανε,δεν κατακρατήθηκε, αλλά και κατήργησε το θάνατο.Ακούει εκείνος και υποπτεύεται αδυναμία!

Εκείνος όταν ακούει Ανάσταση, ισχυρίζεται ότι το πράγμα είναι μύθος, εγώ όμως παραδέχτηκα τις αποδείξεις εκ της πραγματικότητας και προσκυνώ την οικονομία του Θεού!

Εκείνος όταν ακούει λουτρό,νομίζει απλώς νερό,εγώ όμως βλέπω όχι απλώς αυτό που φαίνεται, αλλά τον καθαρισμό της ψυχής δια του Πνευματος!

Εκείνος νομίζει ότι το σώμα μου μόνο έχει λουστει, εγώ όμως πιστεύω ότι και η ψυχή γίνεται καθαρή και αγία,και σκέφτομαι τον τάφο, την ανάσταση, τον αγιασμό, τη δικαιοσύνη, την απολύτρωση, την ανάσταση, την υιοθεσία, την κληρονομία,τη βασιλεία των Ουρανών, τη χορήγηση Πνεύματος.

Γιατί δεν κρίνω τα φαινόμενα κατ' όψιν, αλλά με τα μάτια της διάνοιας!

Ακούω την έκφραση "σώμα Χριστού". Αλλιώς εγώ την καταλαβαίνω κι αλλιώς ο άπιστος!



Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Πηγή: http://1myblog.pblogs.gr/pages/2.html
Πηγή: http://paterikos.blogspot.gr

Ὁρθόδοξη ζωή κατὰ τούς 'Αγίους Πατέρες.



ΤΑ ΑΠΛΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ.

 Ἀββᾶς Χομαίλίγο πρὶν κοιμηθῆ ἐν Κυρίῳ, ἄφησε στὰ πνευματικά του τέκνα τὶς ἀκόλουθες συμβουλές, ποὺ πάντοτε εἶναι ἀληθινὲς καὶ ἀπαραίτητες γιὰ λαϊκοὺς καὶ κληρικούς, λέγοντας: «Μὴ κατοικήσετε ποτὲ μαζὶ μὲ αἱρετικούςμήτε νὰ συνάψετεσχέσεις μὲ ἄρχοντεςμήτε νὰ εἶναι τὰ χέρια σας ἁπλωμένα στὸ νὰ συνάζετεἀλλὰμᾶλλον ἁπλωμένα στὸ νὰ δίνετε». Ἂς προσέξουμε ὅλοι αὐτὸ τὸ τελευταῖο γιὰ τὰ ἁπλωμένα χέρια, ποὺ ἔγιναν στὴν ἐποχή μας πολὺ ἁρπακτικά…


Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΣΦΡΗΣΗ.
Στὸν Λόγον του «Περὶ διακρίσεως»  Ἅγιος Ἰωάννης τῆς «Κλίμακος» γράφει: «Ἐκεῖνοι,ποὺ ἔχουν καλὴ ὄσφρηση μποροῦν νὰ ἀντιληφθοῦν κάποιονποὺ ἔχει ἐπάνω του ἀρώματαὉμοίως καὶ μία καθαρὴ ψυχήὅταν πλησιάση κάποιονποὺ ἔχει τὴν εὐωδία,ποὺ καὶ αὐτὴ ἀπέκτησε ἀπὸ τὸν Θεὸν  τὴν δυσωδίαποὺ καὶ αὐτὴ κάποτε εἶχεἀλλὰτώρα ἐλευθερώθηκε τελείωςἀμέσως τὶς ἀντιλαμβάνεταιτὴν στιγμήποὺ οἱ ἄλλοι γύρωδὲν αἰσθάνονται τίποτε». Ἡ καθαρότητα τῆς ψυχῆς γίνεται πάντοτε ὁ ἀσφαλὴς ὁδηγός γιὰ τὴν καλὴ πνευματικὴ πορεία.
ΠΟΤΕ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ.
Ἀντιγράφω λίγες φράσεις ἀπὸ τὸν Μέγα Βασίλειο Ὅροι κατ ἐπιτομήν), ὅπου μᾶς διδάσκει ὅτι ὁ πιστός, ὅσον καὶ ἂν ἁμαρτήση, δὲν πρέπει νὰ ἀπελπισθῆ: «Ἐὰν τὰ ἁμαρτήματά μας
ὅπως εἶναι φυσικόνσυμβαίνει καὶ νὰ μετροῦνται καὶ νὰ ἀριθμοῦνται,ἐνῶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀμέτρητο καὶ οἱ οἰκτιρμοί του ἀναρίθμητοιδὲν ἔχουμε καιρὸ γιὰ ἀπόγνωση καὶ ἀπελπισίαἀλλὰ γιὰ ἐπίγνωση τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ καὶκαταδίκη τῶν ἁμαρτημάτωντῶν ὁποίων  ἄφεσηὅπως λέγει  Ἁγία Γραφήπαρέχεταιμὲ τὸ Αἷμα τοῦ ΧριστοῦὍτι δὲ δὲν πρέπει νὰ ἀπογοητευόμαστετὸ διδασκόμεθα σὲπολλὰ σημεῖα καὶ μὲ πολλοὺς τρόπουςἀλλ ἰδιαίτερα ἀπὸ τὴν Παραβολὴ τοῦ Κυρίουμας Ἰησοῦ Χριστοῦποὺ ἀναφέρεται στὸν Ἄσωτον Υἱόνποὺ πῆρε τὴν πατρικὴ περιουσία καὶ τὴν κατανάλωσε στὶς αἰσχρὲς πράξεις του».
ΓΙΑΤΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ.
 Ἅγιος Μάξιμος  Ὁμολογητὴς γράφει στὴν Ι´ Ἑκατοντάδα τοῦ ἔργου του «Περὶἀγάπης» τὰ ἑξῆς σημαντικά: « ὑπερπλήρης Θεόςποὺ δὲν ἔχει ἀνάγκην ἀπὸ τίποτε,παρήγαγε τὰ δημιουργήματά Τουὄχι ἀπὸ κάποιαν ἀνάγκηἀλλὰ γιὰ νὰ ἀπολαμβάνουν αὐτὰ Αὐτόνἀνάλογα μὲ τὴν συμμετοχή τους σ ΑὐτόνἘκεῖνος πάλι γιὰ νὰ εὐφραίνεται μὲ τὰ ἔργα Του, βλέποντας αὐτὰ νὰ εὐφραίνονται καὶ νὰ χορταίνουν πάντοτε, κατὰ τρόπον ἀχόρταγον,Ἐκεῖνον, ποὺ δὲν χορταίνεται ποτέ». Μὲ μιὰ λέξη ὅλα τὰ ἐδημιούργησε ἀπὸ ἀγάπη καὶ μόνον ἀπὸ ἀγάπη!
ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ Θ. ΧΑΡΙΤΟΣ Η ΕΙΡΗΝΗ.
 Ἅγιος Ἰωάννης  Χρυσόστομος μᾶς διδάσκει αὐτὴν τὴν ἀλήθεια, λέγοντας: «Ἡ εἰρήνη εἶναι καρπὸς τῆς ΧάριτοςἘγὼ γι αὐτὸ ζητῶ ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ σᾶς χορηγηθοῦνκαὶ τὰ δύοκαὶ  Χάρη καὶ  Εἰρήνη… Γιατὶ δὲν μένουν σταθεράἂν δὲν ἀπολαύσης τὴνθεία βοήθειαοὔτε ἔχουμε καμμιὰ ὠφέλειαἂν δὲν ἀναφέρονται στὸν ΘεόνΓιατὶ δὲν ἔχουμε κανένα ὄφελοςἂν εἴμαστε εἰρηνικοὶ μὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ βρισκόμαστεσὲ ἔχθρα μὲ τὸν ΘεόνὍπως ἐπίσης δὲν βλαπτόμαστε σὲ τίποτεἀκόμη καὶ ἂν ὅλοι μᾶς πολεμοῦνὅταν ἔχουμε εἰρηνικὲς σχέσεις μὲ τὸν ΘεόνΚαὶ πάλι δὲν ἔχουμε κανέναὄφελοςἀκόμα καὶ ἂν ὅλοι μᾶς ἐκτιμοῦνἐφ ὅσον βρισκόμαστε σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν Θεόν». Εἰρήνη λοιπὸν μὲ τὸν Θεόν.
Π. Μ. Σωτῆρχος
 
 
http://simeron.wordpress.com/2011/07/18/oruodojh-zvh-kata-tous-agious-pateres-orthodoksos-typos-188/
http://paterikos.blogspot.gr